نشاط عمومی در زندگی اجتماعی – فرهنگی شهر: مطالعه­ای با رویکرد تئوری کیفیت اجتماعی در شهر اردبیل

هدف کلی این تحقیق مطالعه‌ی جامعه‌شناختی نشاط عمومی در شهر اردبیل با رویکرد تئوری کیفیت اجتماعی  است. در این تحقیق با استفاده از تئوری کیفیت اجتماعی به تنظیم فرضیه و پرسشنامه مبادرت گردیده است. متغیر وابسته نشاط عمومی و متغیر مستقل کیفیت اجتماعی است. مفهوم کیفیت اجتماعی  عبارت است از میزان توانایی شهروندان در مشارکت در زندگی اجتماعی و اقتصادی جوامع حاضر در آن، تحت شرایطی که رفاه و پتانسیل شخصی آنها ارتقا یابد. کیفیت اجتماعی، به چهار حوزه اشاره دارد: امنیت اقتصادی، انسجام اجتماعی، ادغام اجتماعی و توانمندسازی اجتماعی. در این پژوهش مدل کیفیت اجتماعی بر مبنای این فرضیه شکل گرفته که شادکامی افراد تحت تأثیر چهار مؤلفه‌ی ذکر شده قرار می‌گیرد. پژوهش حاضر از نظر کنترل شرایط پژوهش، پیمایشی، از نظر وسعت پهنانگر و از نظر زمانی مقطعی است. جامعه‌ی آماری آن همه‌ی شهروندان بالای ۱۵ سال شهر اردبیل است  وحجم نمونه ۳۹۹ نفر تعیین شده است. اطلاعات با یک پرسشنامه‌ای ۳۲ سؤالی و با روایی سازه‌های مناسب (براساس ضریب آلفای کرونباخ) برحسب نسبت  سن و جنس و از طریق نمونه‌گیری چند مرحله‌ای (ابتدا طبقه‌بندی شده و سپس تصادفی) تکمیل گردیده است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که میانگین نشاط در مجموع با مقدار ۷۲/۳ نیز به طور معناداری از حد متوسط بالاتر است. در مجموع در جامعه‌ی آمـاری مـورد مطالعه افراد، نشـاط خود را بالاتر از حـد متوسط ارزیابی می‌کنند. همچنین کیفیت اجتماعـی در  شهـر اردبیل در حد متوسـط ارزیابی می‌شود. طبق یافته‌های تحقیق، ‌بین کیفیت اجتماعی و نشاط عمومی همبستگی و رابطه‌ی معناداری وجود دارد و بیانگر این واقعیت است که در این پژوهش، تئوری کیفیت اجتماعی هم به عنوان تئوری و هم به عنوان رویکرد برای تبیین نشاط عمومی، توسط نتایج این پژوهش، حمایت می‌شود.